ujść śmierci

См. также в других словарях:

• ujść — Coś (nie) ujdzie komuś płazem, na sucho «ktoś (nie) uniknie przykrych następstw, konsekwencji czegoś»: Zmarnował pan cały trud, cały wysiłek mojego życia! Nie ujdzie to panu płazem, nie, panie Kleks. Ja panu pokażę, co potrafi Filip, kiedy chce… …   Słownik frazeologiczny

• ujść — dk, ujdę, ujdziesz, ujdź, uszedł, uszła, uszli, uszedłszy uchodzić ndk VIa, ujśćdzę, ujśćdzisz, uchodź, ujśćdził 1. tylko dk «idąc przebyć, przejść jakiś odcinek drogi» Ujść parę kroków. Ujść kawałek drogi. 2. «o cieczach, gazach: wydalić się,… …   Słownik języka polskiego

• uchodzić – ujść z życiem — {{/stl 13}}{{stl 7}} ratować się, unikać niebezpieczeństwa, zagrożenia; ocalić się od śmierci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tylko nielicznym udało się ujść z życiem z ogarniętej pożarem dyskoteki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… …   Słownik frazeologiczny

• życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

• życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

• kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… …   Słownik języka polskiego

• ocaleć — dk III, ocalećeję, ocalećejesz, ocalećej, ocalećlał, ocalećeli, ocalećlały, ocalećlali «uniknąć śmierci, zagłady, zniszczenia; uratować się, ujść cało» Ocaleć cudem. Ocaleć z katastrofy. Ocaleć od śmierci. Z całej książki ocalało tylko parę stron …   Słownik języka polskiego

• uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …   Słownik języka polskiego

• życie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakterystyczny dla materii organicznej, ograniczony czasowo stan zachodzenia w organizmie zespołu procesów biochemicznych, takich jak:… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień